Jesienny deszcz Sł. St. Karaszewski muz. W. Kaleta

Dziś chmurkę nad podwórkiem
Potargał psotny wiatr
Aż deszcz popłynął ciurkiem
I na podwórko spadł.

Ref: Hej,pada,pada,pada,pada,pada deszcz
Jesienny pada,pada,pada,pada deszcz

Deszcz płynie po kominie
Wesoło bębni w dach
W blaszanej dzwoni rynnie
I wsiąka w mokry piach.

Ref: Hej pada...

Kalosze wnet założę,
Parasol wezmę też,
Bo lubię, gdy na dworze
Jesienny pada deszcz.

Ref: Hej pada...

Pomaluję cały świat Sł. E. Zawistowska, muz. B. Kolago

Ciocia mi przyniosła farby,
Zaraz namaluję coś.
Wielbłąd mój ma cztery garby,
Zamiast konia stoi łoś.

Ref: Pomaluję cały świat,
Pastelowy pędzi wiatr,
Sobie namaluję psa,
Mojej mamie kotki dwa.

Po drabinie aż do nieba
Mogę wdrapać się raz dwa.
Trochę żółtej farby trzeba
I już słońce uśmiech ma.

Ref: Pomaluję cały świat...

Namaluję jeszcze zimę
Kolorowy pada śnieg.
Bałwan ma zdziwioną minę
I na nosie wielki pieg.

Ref: Pomaluję cały świat...

Koncert Jerzy Kierst

Przedstawiam Wam, Drodzy Czytelnicy
Mego przyjaciela- dyrygenta.
Kocha się on w nutach i muzyce
I w instrumentach.

Jest chudy, wysoki jak słonecznik,
Co wyrasta nad kwiaty,
Ale w ręce ma czarodziejską pałeczkę,
Zaklęty patyk.

Na koniuszek tej cienkiej pałeczki
Patrzą muzykusy-
Lecą nuty, półnuty, lecą ósemeczki...
Słuchajcie, kto ma uszy.

Tu na skrzypcach smykami dylu-dylu,
Tam- na kontrabasach.
Ten gruby- tru-tu-tu-tu!- dmie w trąbę otyłą,
Krętą jak kiełbasa.

Tamten- łupu-cupu!- wali w kotły
Po napiętej skórze,
Ten znów dmuch w puzon złoty,
Aż oczy przymrużył.

Przedstawiam Wam, Moi Czytelnicy,
Muzykantów i instrumenty.
Orkiestra wróciła z objazdu z zagranicy
Z przyjacielem moim- dyrygentem.

Tańcowała igła z nitką Jan Brzechwa

Tańcowała igła z nitką,
Igła- pięknie, nitka- brzydko.
Igła cała jak z igiełki, nitce plączą się supełki.
Igła naprzód- nitka za nią:
-Ach, jak cudnie tańczyć z panią!
Igła biegnie drobnym ściegiem,
A za igłą- nitka biegiem.
Igła górą, nitka bokiem,
Igła zerka jednym okiem,
Sunie zwinna, zręczna, śmigła.
Nitka szepce:- Co za igła!
Tak ze sobą tańcowały,
Aż uszyły fartuch cały!

Niby obłoki Tadeusz Kubiak

Popatrz w górę,
Wysoko,
Przypatrz się dobrze
Obłokom.
Te są podobne do koni.
Kto na nich cwałuje,
Goni?
Inne- podobne są
Domom.
Kto mieszka w nich-
Nie wiadomo.
A jeszcze inne
Jak pianka,
Jak bita, śnieżna
Śmietanka.
Nie wiem, kto pije
Rano
Ciepłe kakao
Z tą pianą...
Nagle powiało.
Wiatr! Wiatr!
Domy rozwiało,
Piankę rozwiało,
Konie pognało
W świat.